کد مطلب:48519 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

آيا اين سخن درست است كه هر مقدار سن بالا ميرود، ميزان يادگيري مطالب قرآن، براي انسان سختتر و مشكلتر ميشود؟

ترديدي نيست كه حافظة انسان در دورة كودكي و نوجواني و جواني، قويتر است. بهترين دوران براي فهم مطالب، مراحل ابتدايي عمر تا سنّ چهل سالگي است; بنابراين، زيبنده است كه انسان در اين دوره، بيشترين بهره برداري را بنمايد; هر چه سنّ بالا رود، حافظه ضعيفتر و استعداد انسان كمتر ميشود، قدرت روحي و ارادي انسان در اثر ضعف طبيعي حاصل از پيري، رو به كاستي ميگذارد.

دوره نوجواني و جواني، فرصتي است كه انسان ميتواند، براي تهذيب نفس و سازندگي و پيمودن مدارج كمال و فهم احكام و موضوعات قرآن، از آن بهره گيرد. با آغاز دوره پيري، ضعف و ناتواني شروع ميشود و قواي روحي و جسمي انسان رو به كاستي ميرود، قرآن در اين باره ميفرمايد: وَ مَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلاَيَعْقِلُونَ ; (يس،68) هر كس را كه طول عمر دهيم، در آفرينش واژگونه ميكنيم. و نيز ميفرمايد: وَ مِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَيََّ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلاَيَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَيْ ?‹ًا;(حج،5) بعضي از شما آن قدر عمر ميكنند كه به بدترين مرحله زندگي و پيري ميرسند، آن چنان كه چيزي از علوم خود را به خاطر نخواهند داشت. رسول اكرمميفرمايد: اِغْتَنِمْ خمساً قبل خمسٍ شبابك قبل هرمك; پنچ چيز را پيش از رسيدن پنج چيز غنيمت بشمار، از جمله: جواني را قبل از رسيدن دورة پيري، غنيمت بشمار.(بحارالانوار، علامه مجلسي;، ج 77، ص 77، نشر مؤسسة وفا، بيروت.)